Vandaag hadden we aardappelhoofdjes gemaakt waarop we zaadjes hadden gezaaid, we hadden het hoofd versierd, en we hebben een toneelstuk uitgevoerd. Wil(t) je/u het toneelstukje nalezen? Klik dan hier...
Hier zie(t) u/jij de foto's en u/jij kan het toneelstuk-MP3tje hier naluisteren:
Wil je het Toneelstukje nalezen? Hieronder staat de tekst:
Een boer die zaait
Jezus zit in een boot, vlak bij het strand van het Meer van Galilea.
Er staan een heleboel mensen langs de kant.
Jezus vertelt verhalen over Gods nieuwe wereld.
‘Een boer gaat naar zijn land om te zaaien,’ zegt Jezus.
(1 kind = de boer. Staat op en loop richting een groepje kids dat speelt voor zaadjes)
De mensen knikken. Ja, dat doen boeren. Elk jaar ploegen ze hun stuk grond om, en daarna strooien ze er zaad in.
‘De boer strooit het zaad op het land,’ zegt Jezus. ‘Maar er komen ook wat korrels op de weg terecht.
(Boer neemt een groepje kids (zaadjes) mee en duwt ze richting een ‘weg’ (Decor van maken). De zaadjes nemen een grote sprong en gaan op de weg liggen)
En kijk, daar komen de vogels aangevlogen. Ze pikken de korrels snel op en vliegen weer weg.
(Groepje kids dat vogels speelt komt aanvliegen en neemt de gestrooide zaadjes mee)
De boer gaat verder met strooien. Op sommige plekken zitten grote stenen onder de grond. Het zaad kan daar niet goed groeien. Als de zon fel schijnt, gaan de jonge korenplanten dood.
(Een groepje zaadjes wordt naar een decorstuk met grote stenen geduwd, neemt daar een grote sprong en gaat op de grond liggen. Een ander kind (de zon) ‘schijnt’ op het groepje zaadjes, die flauwvallen op de grond)
Een ander deel van het zaad komt tussen het onkruid terecht. Het koren probeert te groeien, maar het onkruid is sterker. Het koren krijgt geen ruimte. Het gaat dood.
(Een groepje zaadjes wordt door de boer naar een ‘stuk grond’ geduwd, neemt een sprong en gaat daar liggen. Maar…. Daar liggen ook al ‘onkruidzaadjes’. Langzaam gaan allebei de soorten groeien, en duwen de onkruidzaadjes de goede zaadjes terug op de grond, waar ze flauwvallen)
Maar gelukkig is er ook koren dat in goede grond valt. Er komen grote, sterke korenplanten uit, met heel veel graankorrels.
(De boer duwt een groepje zaadjes naar goede grond. Zij nemen een sprong, gaan daar liggen en staan langzaam op als hele sterke korenplanten (spierballen laten zien) en iets in hun handen dat op graankorrels lijkt (potjes met mais oid).
Onthoud goed wat ik zeg!’, zegt Jezus. ‘Gaat Hij ons nou vertellen hoe we moeten zaaien?’, Denken de mensen. ‘Dat weten we echt zelf wel’.
Maar Jezus’ leerlingen komen bij hem. En ze zeggen: ‘Dat verhaal over die boer, dat was zeker een voorbeeld hè? U gebruikt wel moeilijke voorbeelden.’ (Vragen door twee kids laten stellen ipv door de voorlezer)
‘Dat klopt,’ zegt Jezus. ‘Maar ik wil het graag uitleggen. Die boer, dat ben ik. Ik vertel de mensen over Gods nieuwe wereld. Dat is een soort van zaaien. Ik zaai mijn woorden in de mensen. Veel mensen gaan in mij geloven. Ze beginnen te veranderen. Ze gaan goede dingen doen voor elkaar. Ze helpen mensen die het moeilijk hebben. Ze delen hun eten met elkaar. Ze houden steeds meer van God. Als ik dat zie, voel ik me net een boer die zijn koren ziet groeien! Ik heb gezaaid in goede grond, denk ik dan. Wat een grote oogst. Wat veel graankorrels. Daar kun je heel veel brood van bakken. Mensen die in mij geloven, die lijken op zaad dat in goede grond is gezaaid.’
(Alle kinderen komen op, gaan op de grond liggen en staan aan het eind van het antwoord van Jezus op en laten een potje met mais zien – mogen ze na afloop mee naar huis nemen, lekker popcorn van maken!)
Hoor jij ook al bij Jezus? Begrijp je alles wat Hij je wil leren en doe je de goede dingen die Hij van je vraagt? Op de zondagsschool helpen de kinderwerkers ons daarbij!
Dit was ons toneelstukje. Een hele fijne zondag en tot de volgende keer!